Het begin
Toen Jezus zei: "Om het Rijk Gods te bereiken, moet je terug kind worden", bedoelde hij dat in feite letterlijk: vergeet alles wat je geleerd heb, en begin helemaal opnieuw.
Want wàt hebben we geleerd? Hetgeen mensen ons willen laten weten; geschiedenis van onze godsdienst, en hoe die tot bij ons is geraakt. Dàt is wat wij noemen: geschiedenis...
Geschiedenis werd en wordt geschreven door de overwinnaars, maar wie zegt dat die overwinnaars altijd gelijk hadden?...
Iedereen leert bijvoorbeeld over Karel de Grote, maar was die eigenlijk wel zo 'groot'?
Hij was in feite een volkerenmoordenaar en een niets ontziende landveroveraar, die bovendien het handje van de paus boven zijn hoofd had... Want die Karel was toch zo'n goede!
De genocide van Nazi-Duitsland was niets vergeleken met wat Karel de Grote aanrichtte in Europa: niet katholiek? De dood! Zowel mannen als vrouwen en kinderen moesten eraan geloven.
Daar bovenop passeren dan nog een hele hoop grote namen van godsdienstbelijders die ons gemaakt hebben tot wat wij nu zijn: een bende argeloze gelovigen... Wij slikken gewoon hetgeen ons van kinds af aan ingelepeld wordt. En het ergste is dat de mensheid dat gewoon aanvaardt! De onwetende mens gelooft gewoon alles wat er gezegd wordt, en alle anders gerichte literatuur wordt ten stelligste vermeden en verzwegen door de Kerk.
Maar als we het nu eens anders gaan doen?
Laat ons alles wat we op school, thuis, en in de kerk geleerd hebben, wegsmijten en ons openstellen voor andere dingen.
Weliswaar zijn de bronnen zeer beperkt - door o.a. de boekverbranding door de Kerk - maar er bestaan toch nog enkele oude tot zeer oude teksten, die ons een licht werpen op het verre verleden.
De wetenschap klasseert veel van die teksten onder de rubriek 'Mythen', maar met een beetje goede wil doorzien we dat gauw!
Uiteraard bestaan er veel verhalen - vooral dan uit de middeleeuwen - die bijvoorbeeld over draken gaan, en die worden dan stelselmatig ondergebracht bij de 'Literatuur' en zelfs 'poëzie'... Maar wat als zo'n draak gewoon de voorstelling was van een groot en sterk man? We weten dat de gewone middeleeuwer nauwelijks kon lezen of schrijven, en dus is het niet zo verwonderlijk dat er vele metaforen gebruikt werden om het verhaal aanschouwelijker te maken.
Maar er zijn ook nog veel oudere documenten te vinden, een beetje overal in de wereld, van Irak, over Egypte, tot in Zuid-Amerika.
Zo kunnen we er bijvoorbeeld niet onderuit dat de zondvloed echt gebeurd moet zijn... Er bestaan wereldwijd meer dan honderd verhalen waar een zondvloed in voorkomt! Geloof dus niet dat alleen de bijbel hiervoor in aanmerking komt. Wannéér die zondvloed er echter was, is natuurlijk een andere zaak, maar we kunnen deze gerust plaatsen in de periode van 10.000 tot 12.000 jaar geleden.
En wie was er dan vóór die zondvloed?...
We kennen natuurlijk allemaal Atlantis, als een mogelijk land in die periode. Het speelt dan geen enkele rol wààr Atlantis dan lag, ook al zoeken er vele vorsers naar.
De wetenschap beweert dat er slechts één bron is over Atlantis, met name de tekst van Plato, en dat het derhalve zeer onwaarschijnlijk is dat deze bestaan zou hebben. Niets is minder waar: er bestaan wel degelijk nog teksten die het land vermelden, maar dat wordt vakkundig door de wetenschap tegengesproken, gewoon omdat dat niet in hun voorstelling van de gangbare geschiedenis past.
Zo weten we bijvoorbeeld dat Atlantis niet alleen was! Er waren nog andere landen of gebieden waar mensen woonden, net zoals er nu verschillende rassen bestaan over de verschillende werelddelen.
Deze volkeren (of rassen) waren:
- de Hyperboriërs
- de Varloorniërs
- de Lemurianen
- de Muërs
- de Saqarra's
- de Filistianen
- de Irems
- de Voids
- en natuurlijk de Atlantiërs.
Het is ook bekend dat er oorlogen tussen deze volkeren waren, ook al zijn de redenen daarvoor niet bekend.
We mogen aannemen dat deze volkeren op onze aarde kwamen zo'n 1.800.000 jaar geleden, een periode die mooi overeenkomt met de wetenschappelijke overtuiging dat rond die tijd de eerste mens verscheen.
Maar nu komen we aan een belangrijk punt: WAAROM is de mensheid hier op aarde überhaupt verschenen?
Zoals we in de inleiding zagen, hadden wij de aarde en het heelal absoluut niet nodig om een vredig en probleemloos leven te leiden. Wij bevonden ons als goden in een onstoffelijke wereld, maar - zoals bij elke vorm van samenleving - dienden er een paar regels gevolgd te worden, alleen al om een totale chaos te vermijden. Die regels werden ons opgelegd door een opperwezen, dat die hele wereld geschapen heeft, en die we derhalve God noemen. Nu is het logisch te veronderstellen dat God niet onderhevig was of is aan die tweedimensionale wereld, waarin 'tijd' een belangrijke rol speelt als bron van gebeurtenissen. Zelfs één dimensie - een lijn - volstaat niet om God te beschrijven. We zijn dus toegewezen op 0 dimensies, helemaal niets, een punt zonder afmetingen, waar de tijd geen rol speelt. En wanneer er geen tijd is, bestaat er ook geen begin of einde! En dàt is precies de eigenschap die we aan God kunnen of moeten toeschrijven: de eeuwigheid...
Wat voor ons moeilijk voor te stellen is, is een leven zonder tegenstellingen: geen dag en geen nacht, geen goed en geen kwaad.
En dat laatste nu, heeft ons parten gespeelt: wij waren goden met een volledige vrije wil, die we op een gegeven moment misbruikt hebben, door het kwaad uit te vinden!
De onstoffelijke wereld bestond uitsluitend uit goede handelingen, maar de Mens (met een hoofdletter om een verschil te maken met de stoffelijke mens) heeft geëxperimenteerd door dualiteit in te voeren, en aldus het kwade te veroorzaken.
Nu waren er ook in deze onstoffelijke wereld meerdere levensvormen aanwezig, maar het is de Mens die de regels van God niet volgde. Om nu de andere levensvormen niet te beïnvloeden, besloot God ons in quarantaine te plaatsen, en ons aldus te straffen.
Deze quarantaine is dan het heelal met daarin de aarde...
We bevinden ons hier als onwetende wezens, en denken dat er niets anders bestaat dan het heelal. In drie dimensies is dat natuurlijk juist, maar wie denkt er nu in twee of zelfs minder dimensies?...
We hebben allemaal een ziel meegekregen, die dan nadien, in onstoffelijke vorm, naar huis zal terugkeren, om zich dan om te ruilen met ons Ware Zelf: de oorspronkelijke goden. Wij reïncarneren dus niet als menselijke persoonlijkheden! Enkel onze ziel reïncarneert.
Wat we nu zeker weten, is het DOEL van ons leven:
- beseffen dat wij hier in tijdelijke quarantaine zijn;
- terugkeren naar onze oorspronkelijke thuis als goden.
Maar omdat wij hier al miljoenen jaren verblijven, zijn wij enorm gehecht geworden aan dit stoffelijk leven, en hebben alle prioriteiten al lang verlegd. We willen gelukkig worden op deze planeet, zonder te beseffen dat het enige geluk zich in de goddelijke wereld bevindt en niet hier!
Om die reden ook heeft God een geniale uitvinding gedaan, namelijk de reïncarnatie. Deze reïncarnatie geeft onze ziel steeds weer een nieuwe kans om "ontwaakt" te worden tot het besef van wie of wat wij in werkelijkheid zijn. Reeds eerder merkten we op dat de tijd anders wordt ervaren in de onstoffelijke wereld, en dat die miljoenen jaren enkel voor ons lang lijken te duren.
De reïncarnatie heeft dus wel degelijk een doel, en is geen doel op zichzelf zoals beweerd wordt in bepaalde occulte en godsdienstige kringen.